بررسی اثر رقم، اندازه و رطوبت دانه بر ضریب کشسانی و حداکثر تنش تماسی دانه جو

انجام هر نوع تحلیل مهندسی به­منظور طراحی یا بهینه­سازی سامانه­های ماشینی در مراحل مختلف برداشت و فراوری محصولات دانه­ای، از جمله دانه جو، به وجود اطلاعات پایه در زمینه خواص فیزیکی و مکانیکی مواد کشاورزی وابسته است.  خواصی که به واسطه ماهیت زیست شناختی مواد کشاورزی در شرایط مختلف به طور معنی­داری تغییر می­کنند.  بر این اساس، در این پژوهش با انجام 300 آزمون فشاری، دو پارامتر با اهمیت ضریب کشسانی و تنش تماسی که عموماً معرف استحکام دانه می­باشند استخراج شد و اثر متغیرهای مستقل بر آنها از لحاظ آماری مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج نشان داد که عوامل رقم (ارقام سهند، ماکویی و والفجر) و رطوبت، تأثیر معنی­داری بر ضریب کشسانی و حداکثر تنش تماسی دانه جو دارند (01/0>p) درحالی که اثر اندازه دانه بر آنها معنی­دار نبود.  با افزایش رطوبت، تنش تماسی به­طور خطی و ضریب کشسانی، تحت منحنی s- شکل معکوس کاهش می­یابد.  بر این اساس می­توان سطح رطوبت 17درصد (بر پایه تر) را به عنوان رطوبت انتقالی در دانه جو در ­نظر گرفت، به طوری­که در مقادیر کمتر و بیشتر از آن، دانه به ترتیب، رفتاری ترد و نرم از خود نشان می­دهد.  محدوده حداکثر تنش ایجاد شده در دانه جو در محدوده کشسان از 243 مگاپاسکال، در رطوبت 25 درصد تا 2832 مگاپاسکال در رطوبت 2/10 درصد متغیر بود.  به همین ترتیب ضریب کشسانی دانه جو نیز از 3/11 تا 4/455 مگاپاسکال در شرایط مختلف تیماری، متفاوت بود.